Heyvanları vurmaq, yaxud hürkütmək üçün bir ağacın ucuna bağlanmış ip, dəri və s.; şallaq, qırmanc. Arabaçı atları saxladı, düşdü yerə. Sonra qamçını arabanın içinə tullayıb getdi. C.Məmmədquluzadə. Bu zorbalıqda ayı mənim qamçımın qorxusundan hələ bir oyun çıxarır, amma bu balacalıqda qızın əlində aciz qalmışam. S.S.Axundov. // məc. Zərbə mənasında.