[1] kabab
İsim Tək Cəm
Adlıq halı kabab kabablar
Yiyəlik halı kababın kababların
Yönlük halı kababa kabablara
Təsirlik halı kababı kababları
Yerlik halı kababda kabablarda
Çıxışlıq halı kababdan kabablardan
  •   azərbaycanca: kabab

  Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20131030194709/http://azerdict.com/izahli-luget/kabab

    1. (Yeməklər, Azərbaycan yeməkləri) Köz üstündə şişdə, yaxud od üzərində tavada doğranmış ətdən, balıqdan bişirilmiş xörək. Kabab bişirmək. Kababa qonaq etmək. Kabab çəkmək (tikə ətləri şişə keçirmək). – Kababı köz öldürər; İgidi söz öldürər. (Ata. sözü). ..Evin dalında Şaqqulu manqalın üstə kabab bişirirdi. Çəmənzəminli. [Səmədin] burnuna xoş, ağız sulandıran kabab iyi dəydi. İ.Hüseynov. ◊ Kabab etmək (ciyərini, ürəyini) klas. məc. – yandırmaq, yaxmaq. Odlara salıb fəraqət əhlin; Yaxub cigərin kabab edən eşq! Xətayi. Könül, uyma bivəfayə; Axır səni xarab eylər; Salıb eşqin atəşinə; Cigərini kabab eylər. Q.Zakir. Kabab olmaq (ürəyi və s.) – od tutub yanmaq, alışıb-yanmaq. Ürəyi kabab oldu. – Atəşi-eşqində dil kabab olmuş; Dolanır, çevrilir pərvanələnmiş. M.V.Vidadi. Füqəralar yanıbən zülm oduna oldu kəbab. S.Ə.Şirvani. Kababa dönmək məc. – yanmaq, yaxılmaq. [Umud:] Dilin də yoxdu? Qalx yuxarı. Əslidən soruş. Denən dədəmin ciyəri kababa dönüb. İ.Məlikzadə.

  Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə