kərənti
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | kərənti | kərəntilər |
Yiyəlik halı | kərəntinin | kərəntilərin |
Yönlük halı | kərəntiyə | kərəntilərə |
Təsirlik halı | kərəntini | kərəntiləri |
Yerlik halı | kərəntidə | kərəntilərdə |
Çıxışlıq halı | kərəntidən | kərəntilərdən |
- Etimologiya:
- Əski əlifba: کرنتی
- Heca: kə·rən·ti
Transkripsiya (BFƏ) : [kæræntɪ]
Sinonimi : dəryaz
- Ot çalmaq üçün uzunsaplı, dişsiz orağa oxşayan alət; kərənti. Bax dəryaz.
- Merac yenə də kərəntini götürüb ot çalmağa başladı. Ə.Vəliyev. [Şamxal] kərəntini çiyninə alıb, pəncərəsi Kürə baxan evlərinin qənşərindəki cığırla asta-asta yuxarı qalxdı. İ.Şıxlı.
Mənbə : Azerdict
Dünya xalqlarının dillərində
redaktə
|
Dünya xalqlarının dillərində
redaktə
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu
redaktə
|