İsim Tək Cəm
Adlıq halı deşik deşiklər
Yiyəlik halı deşiyin deşiklərin
Yönlük halı deşiyə deşiklərə
Təsirlik halı deşiyi deşikləri
Yerlik halı deşikdə deşiklərdə
Çıxışlıq halı deşikdən deşiklərdən
  •   azərbaycanca: deşik
  • Əski əlifba:

  Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20160314020001/https://azerdict.com/izahli-luget/de%C5%9Fik

    1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab-qaşıq, bir-iki mis qab. C.Məmmədquluzadə. // Boşluq, boş yer. [Tülkü] öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan yuvada yaşamaz, onun yuvasında iki deşik olmalıdır. M.S.Ordubadi. // Cırıq yer, yırtıq yer, deşilmiş yer. Vedrə deşiyindən damır.
    2. sif. Cırıq, yırtıq, deşilmiş, cırılmış. Deşik kisə. Deşik qazan. Deşik corab.
    3. Bir şeyin (məs.: burnun, qulağın və s.- nin) dairəvi şəkildə olan içi. Burun deşiyi. Qulaq deşiyi. – Umud yavaşca nəfəs çəkdi və elə bildi ki, toz burnunun deşiklərindən keçib dilçəyində palçığa döndü. İ.Məlikzadə.

  Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə
 
 

İsim deşik (tr)-  azərbaycanca:deşik (tr)

İsim deşik (tk)-  azərbaycanca:deşik (tk)