Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. _ Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1-ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub öz hesabına keçirdi. S.Rəhimov. // tar. Qədim müstəbid dövlətlərdə caninin bədəninə qızdırılmış dəmirlə basılan nişan.
Möhür, nişan. Malın üstündə fabrikin damğası var.
xüs. Damğa basmaq üçün alət.
məc. Ləkələndirici, təhqiredici, alçaldıcı söz və s. _ Damğa basmaq (vurmaq) məc. – ləkələmək, damğalamaq, rüsvay etmək, üstünə böhtan atmaq. Lənət damğası basmaq – bax lənət.