caynaq
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | caynaq | caynaqlar |
Yiyəlik halı | caynağın | caynaqların |
Yönlük halı | caynağa | caynaqlara |
Təsirlik halı | caynağı | caynaqları |
Yerlik halı | caynaqda | caynaqlarda |
Çıxışlıq halı | caynaqdan | caynaqlardan |
Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20140830223917/http://azerdict.com/izahli-luget/caynaq
- ↑
- Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – [Tağı:] Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçmağını gördükdə, ildırım kimi şığıyıb caynağına alacaqdır. S.S.Axundov. [Yusif Şahmara:] Yeməli quşların – qırqovulun, kəkliyin, turacın caynağı üç olur. B.Bayramov. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz-gözünü dırmalayacaqdı. M.Rzaquluzadə.
- məc. Çəng. Caynağına keçmək. – [Bədəl:] Cəmaətimiz xan caynağından qurtarıb, öz əlinin əməyini rahət yeyib yaşayır. Ə.Haqverdiyev. [Səlbinaz xanım anasına:] ..Məni nədən ötrü bu kaftarın caynağına vermisən… N.Vəzirov.
Dünya xalqlarının dillərində
redaktə
|