•   azərbaycanca: uydurmaq
  • Əski əlifba:
  • Heca: uy-dur-maq
  • Tələffüz:
  • BFƏ:

  Mənalar :

  1. Olmamış vəya olmayan bir şeyi öz xəyalında yaratmaq, özündən quraşquraşdırmaq; qondarma
  2. Uyuşdurmaq
Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən uydurmuşdum uydurdum uydururam uyduracağam uyduraram uydurum uyduram uydurmalıyam uydurasıyam uydursam Adlıq uydurmaq
Sən uydurmuşdun uydurdun uydurursan uyduracaqsan uydurarsan uydur uydurasan uydurmalısan uydurasısan uydursan Yiyəlik uydurmağın
O uydurmuşdu uydurdu uydurur uyduracaq uydurar uydursun uydura uydurmalıdır uydurasıdır uydursa Yönlük uydurmağa
Biz uydurmuşduq uydurduq uydururuq uyduracağıq uydurarıq uyduraq uyduraq uydurmalıyıq uydurasıyıq uydursaq Təsirlik uydurmağı
Siz uydurmuşdunuz uydurdunuz uydurursunuz uyduracaqsınız uydurarsınız uydurasınız uydurasınız uydurmalısınız uydurasısınız uydursanız Yerlik uydurmaqda
Onlar uydurmuşdular uydurdular uydururlar uyduracaqlar uydurarlar uydursunlar uyduralar uydurmalıdırlar uydurasıdır uydursalar Çıxışlıq uydurmaqdan


Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə