azərbaycanca: biçmək

Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən biçmişdim biçdim biçirəm biçəcəyəm biçərəm biçim biçəm biçməliyəm biçəsiyəm biçsəm Adlıq biçmək
Sən biçmişdin biçdin biçirsən biçəcəksən biçərsən biç biçəsən biçməlisən biçəsisən biçsən Yiyəlik biçməyin
O biçmişdi biçdi biçir biçəcək biçər biçsin biçə biçməlidir biçəsidir biçsə Yönlük biçməyə
Biz biçmişdik biçdik biçirik biçəcəyik biçərik biçək biçək biçməliyik biçəsiyik biçsək Təsirlik biçməyi
Siz biçmişdiniz biçdiniz biçirsiniz biçəcəksiniz biçərsiniz biçəsiniz biçəsiniz biçməlisiniz biçəsisiniz biçsəniz Yerlik biçməkdə
Onlar biçmişdilər biçdilər biçirlər biçəcəklər biçərlər biçsinlər biçələr biçməlidirlər biçəsidirlər biçsələr Çıxışlıq biçməkdən


  Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20160314085302/https://azerdict.com/izahli-luget/bi%C3%A7m%C9%99k

    1. Taxılı, otu oraq, dəryaz, maşın və s. ilə kəsmək. Taxılı biçmək. Otu biçmək. Tarlanı biçmək. – Biz məgər bilmirik taxıl biçmək. S.Ə.Şirvani. // məc. Götürmək, əldə etmək mənasında. Nə əkərsən, onu biçərsən. (Məsəl). Çün hər nə kim əkərsən, anı biçərsən, axır. Nəsimi.
    2. Parçadan boya, bədənə görə paltar və s. kəsmək. Şalvar biçmək. Palto biçmək. // Ümumiyyətlə, kəsmək. Sıxır bədənimi bu kor fələyin; Əynimə biçdiyi don aşkar aşkar. B.Vahabzadə.
    3. Məcazi məna: Qırxmaq. Sübhanverdizadə üzünü kəsə-kəsə, dəryazla ot biçən kimi, tüklərini bir növ ala-yarımçıq biçib qurtardı. S.Rəhimov.
    4. Məcazi məna: Kütləvi surətdə qırmaq, öldürmək, məhv etmək (bəzən “biçib-tökmək” şəklində işlənir). [Həmzət:] İldırımmisal qılıncı ilə düşmənləri biçib-tökür. M.Hüseyn.
    5. Bəzi sözlərə qoşularaq, ifadələr düzəldilir; məs.: boğazını biçmək, divan biçmək və s.

Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə