• Əski əlifba:
  • Heca: üz-mək
  • Tələffüz:

  Mənalar :

I
  1. Dərmək, qoparmaq
II
  1. Suyun üzündə və ya altında hərəkət etmək.
III
  1. Kəsib atmaq.
  2. Ayırmaq, qoparmaq.
  3. Taqətdən salmaq, üzüntü vermək.
Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən üzmüşdüm üzdüm üzürəm üzəcəyəm üzərəm üzüm üzəm üzməliyəm üzəsiyəm üzsəm Adlıq üzmək
Sən üzmüşdün üzdün üzürsən üzəcəksən üzərsən üz üzəsən üzməlisən üzəsisən üzsən Yiyəlik üzməyin
O üzmüşdü üzdü üzür üzəcək üzər üzsün üzə üzməlidir üzəsidir üzsə Yönlük üzməyə
Biz üzmüşdük üzdük üzürük üzəcəyik üzərik üzək üzək üzməliyik üzəsiyik üzsək Təsirlik üzməyi
Siz üzmüşdünüz üzdünüz üzürsünüz üzəcəksiniz üzərsiniz üzəsiniz üzəsiniz üzməlisiniz üzəsisiniz üzsəniz Yerlik üzməkdə
Onlar üzmüşdülər üzdülər üzürlər üzəcəklər üzərlər üzsünlər üzələr üzməlidirlər üzəsidirlər üzsələr Çıxışlıq üzməkdən


Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə