azərbaycanca: öyünmək

  • Əski əfifba:
  • Heca:
Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən öyünmüşdüm öyündüm öyünürəm öyünəcəyəm öyünərəm öyünüm öyünəm öyünməliyəm öyünəsiyəm öyünsəm Adlıq öyünmək
Sən öyünmüşdün öyündün öyünürsən öyünəcəksən öyünərsən öyün öyünəsən öyünməlisən öyünəsisən öyünsən Yiyəlik öyünməyin
O öyünmüşdü öyündü öyünür öyünəcək öyünər öyünsün öyünə öyünməlidir öyünəsidir öyünsə Yönlük öyünməyə
Biz öyünmüşdük öyündük öyünürük öyünəcəyik öyünərik öyünək öyünək öyünməliyik öyünəsiyik öyünsək Təsirlik öyünməyi
Siz öyünmüşdünüz öyündünüz öyünürsünüz öyünəcəksiniz öyünərsiniz öyünəsiniz öyünəsiniz öyünməlisiniz öyünəsisiniz öyünsəniz Yerlik öyünməkdə
Onlar öyünmüşdülər öyündülər öyünürlər öyünəcəklər öyünərlər öyünsünlər öyünələr öyünməlidirlər öyünəsidirlər öyünsələr Çıxışlıq öyünməkdən


  Mənalar :

  1. Özünü öymək; lovğalanmaq. // Fəxr etmək

Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə