can
- Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri-maddi varlıq; ruh.
- Həyat, varlıq. Canını qoymaq. Canını əsirgəməmək.
- Tab, taqət, hey. Səndə heç can yoxdur. Onda heç can qalmayıb.
- Bədən. / Canım ağrıyır.
- Adam, insan, fərd.
- məc. Bir şeyin əsası, mahiyyəti, məğzi.
- Canım, canım-gözüm şəklində – mehribanlıqla müraciət məqamında.
Dünya xalqlarının dillərində
redaktə
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu
redaktə
|
qalisiyaca:can (gl)- azərbaycanca:it (gl)