zaman-zaman
azərbaycanca: zaman-zaman
Mənalar :
- 1. Hərdən, gah-gah, vaxt-vaxt.
- Könüldə qönçələnir cahan-cahan fəryad; Dilim bu vəchdən eylər zaman-zaman fəryad. Qövsi.
- Qazamat divarları uca; Qapının yarımay deşiyindən; Zaman-zaman görünür bir qoca. R.Rza.
- Zaman-zaman gözlərimi boşluqlara dikmişəm; Günün, ayın, ulduzların keşiyini çəkmişəm. M.Rahim.
- Tarix qalın bir kitabdır; Vərəqlənir zaman-zaman. H.Hüseynzadə.
Mənbə :
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Bakı: Şərq-Qərb, 2006, 712 s. Mətn
| zaman-zaman | |