zail olmaq
- 1. Keçmək, yox olmaq.
- Heyhat ki, tədbir ola bu xanəxərabə; Zail olub əqli. M.Ə.Sabir.
- Vaxtı ilə [Ceyranın] üzündə gördüyüm solğun məhzunluq büsbütün zail olmuşdu. S.Hüseyn.
- Lakin şəhərə düşən birinci bombadan o diksinincə, elə bil, dərhal aradan bu illər qalxıb zail oldu. Ə.Əbülhəsən.
Mənbə : Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Bakı: Şərq-Qərb, 2006, 712 s. Mətn
zail olmaq | |
|