zabitəli
azərbaycanca: zabitə + -li Hecalama: za-bi-tə-li
Transkripsiya (BFƏ) : [zɑbɪtæˈlɪ]
- 1. Zabitəsi olan, nizam və intizam tələb edən, çox ciddi və tələbkar olan, nüfuz və təsir gücünə malik olan.
- Zabitəli adam.
- Zabitəli müəllim.
- Zabitəli müdir.
- – Zərrintac xanım .. dönüb zabitəli bir əda ilə Alagözü çağırdı. S.Rəhimov.
- Bəlkə, Həpir özünü zabitəli (z.) hiss etdirmək üçün qəzəblə gəlirdi? Mir Cəlal.
- Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü. H.Seyidbəyli.
- 1. yumşaq
Mənbə : Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Bakı: Şərq-Qərb, 2006, 712 s. Mətn
zabitəli | |