sulu
- Tərkibində suyu, şirəsi çox olan; şirəli. Sulu gilənar. Sulu üzüm. – Ağaclar gümrahdır, meyvələr sulu; Nə yarpaq, nə də bir ot saralmışdır. S.Vurğun. // Tərkibində su olan. Sulu karbon. Sulu mineral turşular. Sulu neft.
- İslaq, yaş, rütubətli, nəm. Sulu torpaq. Sulu yer. _Sulu qar – tez əriyən, nəm halda olan qar. Gözlə bir şey görmək mümkün deyildisə də, sulu qarla qarışıq narın yağış yağdığı hiss olunurdu. M.Rzaquluzadə. Sulu qar yağdıqca yer təkinə qədər islanır, elə bil köpüb şişirdi. Ə.Əbülhəsən.
Dünya xalqlarının dillərində
redaktə
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu
redaktə
|