redaktə

Sifət, Zərf redaktə

  azərbaycanca: səssiz

  Mənalar :

  1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin [Nuriyyənin] balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. İ.Əfəndiyev. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B.Vahabzadə. // Dinməz, dinməz-söyləməz, kirimiş, susmuş (halda). Yusif və Bahadır gözlərini silib xeyli vaxt səssiz oturdular. N.Nərimanov. Gövhər nənə səssiz hər bir masanın kənarına bir stəkan çay qoyub qayıdırdı. S.Rəhimov.
  2. Sakit, səs-küysüz, sükut içində. Hər saat dolanır bir dəqiqə tək; Səssiz gecələrin ömrü gödəlir. S.Vurğun. Kənd səssiz bir halda məzar sükutu içində yatırdı. M.İbrahimov.

  Dünya xalqlarının dillərində redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu redaktə