•   azərbaycanca: kimi
  • Əski əlifba:

  Mənalar :

kimi 1 : qoş.
  1. Bənzətmə və müqayisə bildirir. Ürəyi nanə yarpağı kimi əsir. – [Sultan bəy:] Mən bəy balası kimi qızımı arşın mal satana verəcəyəm? Ü.Hacıbəyov. Sanki göylərdə uçan quş kimiyəm; Sanki yerdən uçurulmuş kimiyəm. M.Müşfiq.
  2. Ani zaman bildirir. Məktubu alan kimi gəl. – [Əsgər:] Gözüm səni görən kimi qəlbim sevindiyimdən çırpınmağa başladı. Ü.Hacıbəyov. Qız gözünü açan kimi yan-yörəsinə baxdı. M.İbrahimov. Səni görən kimi, a şirin üzlüm; Nədən tuti dilim mənim lal olur? M.Rahim.
  3. Yer, ya zaman həddini bildirir – ...qədər, ...dək. Evə kimi bir yerdə getdik. – Rəsul bir saata kimi pinəçi dükanının qabağında durub pinəçilərə baxdı. “Aşıq Qərib”. Fəraqdən gecələr yatmaram sabaha kimi.. X.Natəvan. [Fatma xanım:] ..Mən bu gecə sabaha kimi can vermişəm. N.Vəzirov.
kimi 2: əvəz.
  1. Bəzisi, kimisi (adətən iki və ya bir neçə cümlə qarşılaşdırıldıqda bölgü bildirmək üçün işlənir). Kimi xörək yeyir, kimi içir, kimi qəlyan, ya çubuq çəkir. Ə.Haqverdiyev. Kimi corab gətirdi; Kimi əlcək yetirdi. M.Rahim. Kiminin rüşvətxorluğu, qohumbazlığı, kiminin xəsisliyi, bəzisinin nadanlığı tənqid olunurdu. Mir Cəlal.

  Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə