• azərbaycanca: burun
  • Kiril əlifbası : бурун

  • Hecalama: bu-run

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s.-nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin burnu. Külüngün burnu.
  3. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi. Zığ burnu. Ümid burnu.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə

türkcə:burun (tr)

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s.-nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi.
  3. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi. .

türkcə:burun (tr)- azərbaycanca:burun (tr)

Özbək dili

redaktə

burun (cəm burunlar)

  1. burun

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi.

özbəkcə:burun (uz)- azərbaycanca:burun (uz)

türkməncə:burun (tk)

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.

türkməncə:burun (tk)- azərbaycanca:burun (tk)