bir zaman
- 1. Vaxtı ilə, bir vaxt, əvvəllər, keçmişdə.
- Bir zaman onlar yaxın dost idilər.
- – Bir zaman oldu bir belə qovğa; Külək ilə gün etdilər dəva. A.Səhhət;
- 2. Az müddət, bir müddət, bir qədər vaxt.
- Bir zaman durub gözlədim.
- – Nə xoşdur bir zaman bir dilbərin eşqində yar olmaq; Ümidi-vəsl ilə hicrində müddət biqərar olmaq. S.Ə.Şirvani.
Mənbə : Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Bakı: Şərq-Qərb, 2006, 712 s. Mətn
bir zaman | |