azərbaycanca: çağ

  Mənalar :

  1. Vaxt, zaman. Bu çağacan harada qalmısan? Nə çağacan səni gözləyək? – Günbatan çağı Kürün üstünü bürüyən duman ətəyini sallayaraq, asta-asta ətrafa yayıldı. İ.Şıxlı. ◊ Oğlan çağı (çağında) – bir şeyin ən qızğın, ən gərgin dövrü(ndə). Qışın oğlan çağında .. Nəriman .. hissələrinə yola düşdü. Mir Cəlal. ..Bu günlər dördüncü iqlim ölkəsi Azərbaycanda yayın oğlan çağı idi. Ə.Məmmədxanlı.

  azərbaycanca: çağ

  1. Sağlam, saz, hələ əldən düşməmiş. Çox da qocalmışam, hələ ki, çağam; Bir az namus, qeyrət, ar sinəmdə var. Aşıq Ələsgər. _Çağ olmaq – sağlam olmaq, saz olmaq. Nələrə dözməmisən, sağ ol, mənim ürəyim! Həmişə olduğun tək çağ ol, mənim ürəyim! S.Rüstəm.
  2. Kefi kök, dərdsiz, qəmsiz. Uşağın kefi çağdır. // dan. Kök, dolğun, tosqun. Çağ qız. Çağ uşaq.

  Dünya xalqlarının dillərində

redaktə

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu

redaktə